*با عرض سلام وتبریک، پیشاپیش به مناسبت فرارسیدن سال نو وبهارطبیعت خدمت همشهریان عزیزوبزرگوار باآرزوی سالی سرشار ازموفقیت وشادکامی برای همه مردم*

مردم شهرروردنجان هم مثل تمام مردم کشور عزیزمان ایران نوروز را بهانه ای کهن ودیرینه می دانند برای صله رحم ودیدوبازدید ورفع کدورت های احتمال وتثبیت دوستی ومحبت ،مردم شهروردنجان با فرارسیدن روزهای پایان سال تدارک زیادی برای استقبال ازنوروز می بینند وضمن خانه تکانی خرید های مختصری هم می نمایند البته تا زمانه ای نه چندان دور چشم وهم چشمی زیاد نبود که البته الان این بدعت نامناسب رواج پیدا کرده است.

درشب چهارشنبه آخرسال به برگزاری رسم کهن اتش که معمولا ازبوته های گون ویاجازدرست می شود به نشانه آسمانهای هفت گانه درست می کردند وبه ترتیب وپشت سرهم ازروی آتش می پریدند وجمله مشهور سرخی تو ازمن و زردی من ازتو این سنت دیرین رابرگزار می کردند.

بو دادن گندم به همراه شاهدانه یکی ازسنت های قدیمی توسط مادران فعال وهنرمند صورت می گرفت وروزعیدبه هرنفر یک جیب پرعیدی می دادند.

در شب چهارشنبه سوری وبعضی مواقع همسایگان نزدیک برای مشخص  کردن طالع خود به منزل همسایه فال گوش می رفتند اگر صاحب خانه حرف های ارزشمند وامیدوارکننده می زدند فال گوش ایستاده خوشحال می شدوبرمی گشت.

پرشالی گرفتن یکی ازرسوم دیرین مردم وردنجان بود که درشب عید جوانان ونوجوانان روی پشت بام منازل همسایه ها می رفتند وبا بستن یک عدد دستمال به یک قطعه نخ محکم وانداختن آن به داخل خانه همسایه ها عیدی  می گرفتند که به این رسم پرشالی می گفتند.

رسم قدم آوردن هم اعتقاد بسیاری ازمردم است که اگر نفری که روز عید اولین فرد وارد شده به خانه آنها به قول معروف قدم  می آورد وآن سال بعد ازآن فرد خواهش می کرند که دوباره برای آن خانواده پا بیاورد وعیدی ویژه ای هم دریافت می کرد که سادات بزرگوار به خاطرسیادت وحرمتشان معمولا دراین عمل اولویت داشتند.

البته این قسمت کوچکی از آداب ورسوم مردم فرهنگ دوست شهروردنجان می باشد.

به نقل از حاج مسلم مولوی وردنجانی

با تشکر فروان وآرزوی موفقیت برای ایشان